طلاق آنجلینا جولی و برد پیت از آن دسته خبر های جنجالی بود که در سال 2016 حسابی بحث بر انگیز شد . دلیل جدایی آنجلینا جولی از بردپیت خیلی مشخص نبود تا اینکه آنجلینا جولی بازیگر مطرح هالیوودی در مصاحبه خود با یکی از مجله ها به بخشی از این ماجرا اشاره نمود .
آنجلینا جولی بازیگر فیلم سینمایی Eternals خیلی اهل مصاحبه نیست ، اما وقتی تصمیم به حضور در یک مصاحبه می گیرد سفره دل خود را باز می کند و به راحتی احساسات و افکار خود را مطرح می کند. با این مقدمه به موضوع طلاق آنجلینا جولی و برد پیت می رویم . موضوعی که بالاخره آنجلینا جولی در مورد علت جدایی خود از برد پیت توضیحاتی را ارائه نمود .
سرانجام در مورد طلاق مشهور خود با بازیگر برد پیت و اینکه چرا در نهایت تصمیم به ترکش گرفت ، باز شد.
«انجلینا جولی» علت اصلی جداییش را خوشبختی خانواده‌اش عنوان کرد . جولی ۴۵ ساله از پیت ۵۶ ساله سه فرزند به دنیا آورد و سه کودک دیگر را به فرزندی پذیرفت. جولی و پیت پس از «آقا و خانم اسمیت» با یکدیگر آشنا شدند و در سال ۲۰۱۴ ازدواج کردند. آن‌ها سپتامبر سال ۲۰۱۶ تصمیم به جدایی گرفتند.
پس از آنکه آنجلینا جولی و برد پیت در سال 2016 از هم جدا شدند ، خبر طلاق این دو بسیار جنجالی و بحث برانگیز شد. شایعاتی وجود داشت که براد پیت بچه ها را به طور مرتب نمی دید و در مورد حمایت او از کودکان نیز ابهاماتی وجود داشت.
در مصاحبه آنجلینا جولی، کارگردان و فعال حقوق بشر به «ووگ» او می‌گوید:
«برای خوشبختی خانواده‌ام جدا شدم. تصمیم درستی بود. همچنان بر روی التیام آن‌ها تمرکز می‌کنم. برخی از سکوت من سوء استفاده کردند، و فرزندانم در رسانه‌ها دروغ‌هایی در مورد خودشان دیدند، اما من به آن‌ها یادآور شدم که می‌دانند حقیقت چیست و در ذهن‌شان چه می‌گذرد. در واقع، آن‌ها شش انسان جوان بسیار شجاع و نیرومندند.»
دو پسر بزرگ‌تر جولی به نام‌های مداکس و پکس اهل کامبوج و ویتنام هستند. جولی اعتراف می‌کند که در مورد پذیرفتن آن‌ها به فرزندی از دو کشور کامبوج و ویتنام که در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ وارد جنگ با یکدیگر شده‌اند تردید داشته است: «درست است، به این مسئله فکر کرده‌ام. در ابتدا فکر می‌کردم که از ویتنام کودکی را به فرزندی نپذیرم زیرا مد اهل کامبوج بود و آن دو کشور تاریخچه‌ی پیچیده‌ای داشته‌اند.»
جولی اضافه می‌کند:
«اما بعد کتابی در مورد حقوق بشر می‌خواندم و چشم به تصویر یک سرباز ویتنامی افتاد که توسط آمریکایی‌ها اسیر شده بود. به کشور خودم فکر کردم و مداخله‌ی ما در آسیای جنوب شرقی. به آینده‌ای فکر کردم که همگی ما اعضای یک خانواده بودیم. خیلی خوشبخت بودم که به من اجازه دادند مادرشان باشم. هر روز خدا را شکر می‌کنم.»
